Postautentyczne pejzaże dźwiękowe

O ile można powiedzieć, że w kontekście wizualnym dzielimy wszyscy tę samą przestrzeń, o tyle obecnie nie możemy powiedzieć tego samego o naszej rzeczywistości audialnej. Rozwój technologii audio nie tylko wpływa na zanieczyszczenie hałasem, ale także kształtuje współczesne praktyki słuchania i ma znaczący wpływ na to, jak wygląda nasza relacja ze środowiskiem dźwiękowym. Współczesna przestrzeń publiczna to z jednej strony przestrzeń pełna hałasu wynikającego z ciągle postępującego rozwoju technologii, transportu i urbanizacji. Z drugiej zaś strony to przestrzeń, w której jednocześnie grają dziesiątki dźwięków, ale nie słychać żadnego z nich. Są zamknięte w słuchawkach, wpadają bezpośrednio do naszych uszu, bez szansy na odbicie w przestrzeni.

Postauthentic Soundscapes

To wizualno-tekstowy zapis mojego researchu dotyczącego minionych i aktualnych praktyk słuchania w kontekście prywatyzacji publicznej przestrzeni dźwiękowej. Eksploracja tematu zaprowadziła mnie do spekulacji na temat tego, jak nowe technologie dźwiękowe będą kształtowały pejzaż dźwiękowy przyszłości. Efektem jest webowy eksperyment dźwiękowy dostępny pod adresem: https://postauthenticsoundscapes.online Temat prywatyzacji i personalizacji pejzażu dźwiękowego oraz historyczny zarys przenośnych mediów dźwiękowych rozwijam w jednym z rozdziałów swojej pracy magisterskiej (Inkluzywność ucha — ekologia akustyczna w badaniu relacji człowieka z dźwiękiem) obronionej w lipcu 2023 roku na Wydziale Projektowym Akademii Sztuk Pięknych w Katowicach (promotorka pracy teoretycznej — dr Marta Lisok), a jej fragmenty przedstawiam w formie audio.